• Uniwersytet Szczeciński zaprojektował architekturę systemu
• Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny opracował projekt kompletnej instalacji bufora energetycznego
• System ma zwiększyć elastyczność sieci w celu przyłączania kolejnych jednostek OZE

Prototyp powstaje w GPZ Łobez w woj. zachodniopomorskim

W przedsięwzięciu uczestniczą Enea Operator, Uniwersytet Szczeciński (US) oraz Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny (ZUT). Na podstawie badań wykonanych przez uczelnie rozpoczęto budowę prototypu magazynu w GPZ (główny punkt zasilania) Łobez w woj. zachodniopomorskim. Lokalizację zeskanowano w technologii 3D, co pozwoli na zaplanowanie prac i stworzenie projektu instalacji wodorowej w rzeczywistym odwzorowaniu.

Prototyp w pełnej skali zbuduje Enea Operator, spółka zajmująca się praktyczną częścią przedsięwzięcia. To trzeci z pięciu zaplanowanych etapów prac.

System ma umożliwić stabilizację pracy elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej w warunkach rzeczywistych. Zostanie one zweryfikowana na podstawie testów. Instalacja ma być gotowa w połowie 2023 r. Wykonawca zostanie wyłoniony w przetargu.

Wizualizacja H2eBuffer. Źródło: Enea Operator

Uczelnie zaprojektowały architekturę systemu i instalację bufora

W pierwszym etapie US zajęło się zaprojektowaniem modelu architektury systemu stabilizującego pracę elektroenergetycznych sieci dystrybucyjnych. Uwzględnił on zmienne techniczne, ekonomiczno-logistyczne, przestrzenne oraz formalno-prawne. W wyniku prac naukowców powstał teoretyczny model spełniający wiele kryteriów, który obejmuje trzy fazy łańcucha dostaw tj. zaopatrzenie (OZE), produkcję i magazynowanie energii oraz jej dystrybucję – czytamy w komunikacie.

ZUT opracował projekt kompletnej instalacji bufora energetycznego, który będzie wykorzystywał nadwyżki energii elektrycznej powstającej z OZE. W wyniku badań przygotowano modele energetyczno-procesowe oraz elektroenergetyczne zgodne ze schematem technologicznym systemu wodorowego bufora energetycznego. Jak informuje Enea Operator, obliczono również efektywność gromadzenia i odzysku energii całego systemu, a także wydajność energetyczną poszczególnych jego elementów.

Stabilna sieć to więcej energii odnawialnej

Bufor ma być rozwiązaniem systemowym służącym stabilizacji pracy dystrybucyjnych sieci elektroenergetycznych. Jako ich element, umożliwi podniesienie efektywności gospodarowania energią elektryczną oraz elastyczności sieci w kontekście przyłączania nowych jednostek OZE. H2eBuffer ma zwiększyć bezpieczeństwo i niezawodność sieci, a także parametry jakościowe dostarczanej energii.

Projekt jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014–2020 w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju. Jego wartość to 13 mln zł, a maksymalny poziom refundacji ze środków unijnych wynosi 6,5 mln zł.

Przeczytaj także: Modułowe reaktory jądrowe – Enea współpracuje z Amerykanami